اثر کوارستین روی نقایص لوله عصبی و ناهنجاری های اسکلتی ناشی از والپروات سدیم در جنین های موش صحرایی

مقدمه: والپروات سدیم، نمک سدیمی والپروئیک اسید و یک داروی ضد تشنج می باشد که در درمان صرع به کار می رود و آثار تراتوژنیک آن در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است. گزارش های متعددی وجود دارد که آثار تراتوژنیکوالپرواتسدیم به وسیله داروهای آنتی اکسیدان یا تحریک سیستم ایمنی مادری کاهش می یابد. به نظر می رسد کوارستین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش محافظتی کوارستین روی ناهنجاری های ناشی از والپروات سدیم در جنین موش صحرایی بوده است . مواد و روش ها: این مطالعه در 6 گروه از موش های صحرایی آبستن (در هر گروه 6 سر) انجام شد. به گروه اول (گروه کنترل) نرمال سالین به صورت داخل صفاقی تجویز شد و به گروه دوم والپروات سدیم با دوز 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. به گروه سوم و چهارم به ترتیب کوارستین با دوز 75 و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. گروه پنجم والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز 75 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه ششم، والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را به روش داخل صفاقی دریافت نمودند. در روز بیستم آبستنی، جنین ها از رحم خارج شدند و پس از تعیین طول و وزن جنین ها، مورد رنگ آمیزی آلیزارین قرمز - آلسین آبی قرار گرفته و ناهنجاری ها به وسیله استریومیکروسکوپ مشخص گردیدند. نتایج: درصد وقوع شکاف کام، مهره شکاف دار و اگزنسفالی در گروه دریافت کننده والپروات سدیم به تنهایی به ترتیب 7/17%،20% و20% بود که به وسیله کوارستین با دوز 75 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به 95/13%،62/11% و 95/13% و به وسیله کوارستین با دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به 11/11% و 11/11% و 11/11% رسید. نتیجه گیری: کوارستین می تواند وقوع ناهنجاری های ناشی از والپروات سدیم را کاهش دهد .